Mady Saks
Rob Houwer, Mady Saks
06-07-1990
Verenigde Nederlandsche Filmcompagnie
87
Peter Heg verdient zijn
brood als grafisch tekenaar. Zijn
vrouw heeft hem verlaten, waardoor
hij alleen staat voor de opvoeding van
zijn tienjarig zoontje Tommie. Peter
brengt hem dagelijks naar school. Hij
lijkt daarin niet door vaderliefde
gedreven, maar eerder door de
ontmoetingen met de vele hitsige
moeders die het allemaal op Peter
voorzien hebben. Op een dag botst
Peter met zijn fiets op het kleine
autootje van Mascha. Mascha's ogen
zijn omfloerst door liefdesverdriet en
Peter propt zijn fiets in het kleine
autootje en neemt robuust het stuur
over. Al op weg naar huis ontdekken
de twee dat het hier liefde op het
eerste gezicht betreft en Mascha trekt
dan ook subiet bij Peter in. Mascha
presenteert een culinair programma,
maar weet van koude melk nog geen
warme melk te brouwen. Peter
daarentegen beheerst de kookkunst
als geen ander. Hij zit echter nog met
de erfenis van zijn vorige liefdesleven
en de dames laten zich niet zo
gemakkelijk afdanken als hij wel zou
wensen. Vooral de domme, geile
Hedda zint op wraak. Zij laat haar
ex-man opdraven, een fotograaf bij
één van de roddelbladen. Twee andere
vriendinnen brengen Peter in een
ondubbelzinnige situatie, waarbij de
ex, gelegen in het struikgewas, zijn
rolletje volschiet. Het
roddelblad brengt het pikante verhaal
breed uitgemeten. Mascha pikt dat
natuurlijk niet en verlaat de volmaakt
onschuldige Peter. Mascha stort zich
vervolgens in de armen van een
fabrikant die een erotische film met
haar wil produceren. Als apotheose
moet Mascha het op het 'Grand Gala
Culinair' opnemen tegen een Franse
kookspecialiste. Natuurlijk redt Peter
haar uit die precaire situatie.
Peter Faber (Peter Heg),
Mariska van Kolck (Mascha Silman),
Ian Smith (Tommie), Ella van Drumpt
(Kiki), Lieneke le Roux (Oekje),
Sylvia Millecam (Hedda), Lex de Regt,
Rik Launspach (Lucas), Adèle
Bloemendaal, Joop Braakhekke,
Maarten Spanjer, Herbert Flack, Ella
van Drumpt, Jan Lenferink, Hester
van de Vijver, Christiane Ramseyer,
Frank Groothof, Hans Beyer, Chiem
van Houweninge, Sylvie Allard,
Merlijn van Veen, Rob Veldhuijsen,
Ab van der Linden, Walter Crommelin,
Nelleke Burg, Kees Prins, Duck
Jetten, Hugo Koolschijn, Ursul de
Geer, Els Wenink, Monique Emmen,
Buffel (de hond)
Marjan Berk heeft altijd geweigerd om de film te bekijken en zette ook naderhand bij de tv-uitzendingen de tv niet aan. Ze had bij het lezen van het scenario al het gevoel of iemand haar pronkstukken uit haar mooie kamer had geroofd. De twee boeken waar de film op gebaseerd waren, zijn volgens Berk niet te mengen, want hebben niets met elkaar te maken.
Verschillende Duitse producenten hadden belangstelling getoond in De Dag dat de Mayonaise mislukte, maar Rob Houwer gunde ook de regisseuse van de bekroonde Duitse televisiefilm Sweethearts de door hem gekochte rechten niet.
Zeer slecht ontvangen. De reactie van de pers werd leuker gevonden dan de
film. 'Het Parool' sprak van 'één aaneenschakeling van grove lol, ongekende
platheden en klootloze humor'. Ook de andere dagbladen waren niet mals in
hun oordeel: 'Niemand is gebaat bij deze achterhaalde rommel' (Algemeen Dagblad), 'Die film deugt niet'(NRC Handelsblad) en 'Een vunzig filmpje'
(Trouw). Producent Rob Houwer was vol vertrouwen dat het publiek de film wel zou waarderen, maar de film werd weinig strategisch uitgebracht in het weekend van de finale van het WK voetbal en ook in de weken daarna gaf het publiek door weg te blijven blijk van geen interesse. De film haalde slechts 30.048 bezoekers, goed voor plaats 79 in de bioscoop top 100 over 1990.
Mariska van Kolck in 'TeleVizier' nummer 15-2001: "DE GULLE MINNAAR is niet bepaald een hoogtepunt uit mijn carrière. Nu moet ik er onbedaarlijk om lachen, maar toen vond ik het vreselijk wat ze ermee hadden uitgespookt. Omdat ik geen ervaring had met nasynchronisatie sprak iemand anders mijn rol in. Vreselijk! Ik weet nog dat ik bij de première wel door mijn stoel kon zakken. Ik ben daarna ook meteen weggegaan. Als ik de beelden uit die periode terugzie, zie ik mezelf enorm hard mijn best doen. Breeduit lachend sta ik heel overtuigend te wezen, maar de uitstraling klopt gewoon niet."
Rob Houwer over Mady Saks in 'de Volkskrant' van 20 oktober 2005: "(...) 'Ik had van Mady Saks Iris gezien, en dacht: die past bij De gulle minnaar. Ik wist toen niet dat cameraman Frans Bromet Iris eigenlijk had gemaakt.' Een verkeerde inschatting. 'Mady heeft tijdens het draaien van De gulle minnaar haar volgende huwelijk voorbereid. Kun je nagaan met wat voor instelling ze op de set heeft gestaan."
Vele reclamespots in de
film; zo moet zoontje Tommie de
wonderlijkste capriolen uithalen om al
fietsend een blikje Fristi leeg te
drinken. Wanneer hem dat gelukt is,
moet hij het blikje in een vuilnisbakje
gooien. Langzaam komt dan het
vuilnisbakje in beeld en wordt er traag
ingezoomd. Vervolgens blijft de
camera welgeteld vijf volle seconden
bij het lege blikje rusten.
Hennie Vrienten
Frans Bromet
Nicole Houwer
Madeleine Weyerman
Zwart-Wit
Harry Ammerlaan