Nederlandse FilmDatabase
Rudi Van Den Bossche
llse Somers, Rudi Van Den Bossche
10 januari 2002
Ilana Netiv, Marc Bary, Antonino Lombardo, Rein Boumans
Antares Productions, IJswater Films, Prime Time
88
De schrijver Bernard van der Wiele wordt op het politiebureau verhoord wegens verdenking van moord. Hij kan moeilijk uit zijn woorden komen, tot een van de rechercheurs hem een Olivetti 82 brengt. Op de schrijfmachine recapituleert Bernard zijn bewogen leven. Flashbacks tonen hoe zijn zwangere moeder in 1945 door een Joods Canadese soldaat in de steek wordt gelaten. Iets wat zij het kind, Bernard, verweijt. Terwijl ze als huishoudster bij de plaatselijke dokter de kost verdient, haalt Bernard zijn zusje Claudia op van school en vertelt haar verhaaltjes. Een tragische gebeurtenis met Claudia zorgt er niet alleen voor dat de kloof tussen Bernard en zijn moeder nog groter wordt en hij een zoektocht begint naar zijn Joodse identiteit, maar blijkt verderop in zijn leven zelfs vreselijke gevolgen te hebben.
Dirk Roofthooft (Bernard van de Wiele), Hilde Heijnen (Susanne), Hans de Munter (Vandenberghe), Ingrid De Vos (moeder), Nand Buyl (Moshe Grinberg), Sara Vertongen (Evelien), Peter Gorissen (Jacobs), Jaak Van Assche (meester De Brabander), Raymond Bossaerts (Nonkel Gilbert), Gijs Scholten van Aschat (Daniel Grinberg), Rifka Lodeizen (Shelly), Sjarel Branckaerts (Van Beveren), Gert Portael (Louis), Sam Schürg (Christiaen), Harry van Hest (fotograaf), Joe Baele (man van het circus), Joeri Busschots (kleine Bernard), Gregory Ver Poorten (adolescent), Aline Cornelissen (Evelientje), Lenina Adriaenssens (Claudinneke), Herbert Flack (dokter De Vlaminck), Katelijne Damen, Kim van Kooten
Het stuk waarop de film is gebaseerd is deels autobiografisch. Ook toneelschrijver Eriek Verpale heeft joodse roots en "vindt hij zijn plaats niet". Als kleine jongen werd Verpale door zijn Litouwse, jiddische overgrootmoeder opgevoed en ingewijd in de joodse geschiedenis. Net als de protagonist Bernard Van de Wiele is ook Verpales zusje gestorven en niemand heeft haar ooit kunnen vervangen.
De film werd opgenomen tussen 7 augustus en 2 september 2000 op lokatie in België en Nederland. Budget: 2,8 miljoen gulden; gefinancierd mede via de 'Film CV-Olivetti 82' (Arteco Film-financiering), subsidies van het Nederlands-, Vlaams- en Rotterdams Filmfonds, omroepbijdrage VRT en bijdrage van de Nationale Belgische Loterij.
Acteur Dirk Roofthooft werd gekozen omdat hij 'over een fysiek beschikt die de tijd kan meenemen'.
Rudi van den Bossche (1957) werkte van 1975 tot 1994 bij de BRT als regie-assistent, productieleider en producer. Sindsdien werkt hij als producent, scenarist en regisseur.
Eerste Nederlandse vertoning op vrijdag 21 september 2001 op het Nederlands Film Festival. In België vond die in Gent plaats op 16 oktober 2001. Op 28 november 2001 begon het Belgische bioscooproulement.
Kevin Toma in 'de Filmkrant' van januari 2002: "(...)In weerwil van alle geloofwaardige misère en de solide acteerprestaties ontroert de film nauwelijks, daarvoor is het allemaal net iets te gestileerd, te onbestemd en puzzelachtig. Maar wie strakke kaders vol grijs, blauw en jaren vijftig-bruin wel kan waarderen en graag genoegen neemt met een vaag melancholiek gevoel, vindt in OLIVETTI 82 wellicht een film naar wens. Geen wereldschokkende eersteling, maar negeren zou zonde zijn."
Jos van der Burg in 'Het Parool' van woensdag 9 januari 2002: "Van den Bossche roept Bernards claustrofobische wereld op met benauwende beelden van de verhoorkamer en grauwe flashbacks van zijn jeugd. Ze vormen een uitstekend decor voor Bernards psychische staat, maar het probleem is dat zijn innerlijke chaos niet voelbaar wordt. Hoezeer Roofthooft ook zijn best doet, we blijven een nukkige, zwijgzame en irritante man zien, die nauwelijks emoties oproept. Daardoor ontbreekt het de film aan dramatische intensiteit. Olivetti 82 is een mooi opgepoetste huls, waarin het kruit ontbreekt."
Dick van den Heuvel in 'de Telegraaf' van donderdag 10 januari 2002: "Regisseur Rudi van den Bossche die met deze film een theatermonoloog van Eriek Verpale naar het witte doek brengt, houdt informatie achter voor de toeschouwer en dat vertraagt de film - helaas- ernstig en schaadt ook de aandachtscurve. Maar toch, wie bereid is om een aangrijpende en bloedstollend mooie geschiedenis aan te horen, over een rijk en armoedig leven, zal de kans hebben om zich in 'Olivetti 82' te verliezen."
Speciale Prijs van de Jury en de Kodak prijs voor de beste Debuutfilm op de 43ste uitgave van het Internationaal Filmfestival voor Jeugd en Kinderen in het Tsjechische Zlin in juli 2003.
Wim de Wilde
Goert Giltaij, Richard van Oosterhout
Ludo Troch
Eddy de Cloe, Coen Gravendaal
C Films Distribution
150
Kleur
http://olivetti82.x2.nu
Belgisch-Nederlandse co-productie