Nederlandse FilmDatabase
Mark de Cloe
Barbara Jurgens
12 februari 2025
Mardou Jacobs
91 minuten
Arianne komt na een langdurig ziekbed terug in haar klas waar een nieuw meisje zit; de Afghaanse Zahra. Ze worden al snel hartsvriendinnen en delen alles met elkaar, zoals Ari’s verliefdheid op Renzo. Maar dan krijgt Ari te horen dat haar ongeneeslijke ziekte terug is en ontdekt Zahra dat zij met haar ouders het land wordt uitgezet. Ari start een onverschrokken campagne onder het motto ‘niet huilen maar ruilen’. Ze is vastbesloten om haar plekje en toekomst in Nederland aan Zahra te geven. Samen met de BFF’s gaat de school actievoeren in Den Haag tegen het besluit van de verantwoordelijke minister. Uiteindelijk helpt zelfs het hele land de strijdlustige hartsvriendinnen. Gaat het hen lukken de minister te overtuigen?
Sophie Lindner (Ariane), Maryam Akbari (Zahra), Marie Jung (Tamara), Frida Heijmen (Pien), Alin Wishka (Ramin), Seweta Zirak (Maryam), Soy Kroon (Bastiaan), Joshua Okonkwo (Renzo), Quinty Misjedjan (Jooske), Lineke Rijxman (minister), Rifka Lodeizen (Joyce), Leopold Witte (dokter Schat)
Gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de doodzieke Maartje, die in 2004 een brief schreef aan de toenmalige minister van Vreemdelingenzaken en Integratie, Rita Verdonk, met de vraag of haar beste vriendin Derakshan niet in Nederland zou mogen blijven. Met haar aanstaande dood zou er immers ‘een plekje vrij komen’. Verdonk liet Maartje weten dat Derakshan terug moest, maar in 2008 kregen Derakshan en haar familie te horen dat ze door nieuwe procedures toch in Nederland mochten blijven. Maartje overleed in 2005, Derakshan is arts geworden.
Kijkwijzer: 9 jaar (angst, grof taalgebruik).
Titelsong: de klassieker ‘Iedereen is van de wereld’ in de versie van Zoë Livay en Matheu. Het origineel uit 1990 van The Scene werd geschreven door Matheus (Thé) Lau.
Roosje van der Kamp in 'Het Parool' van 12 februari 2025: "(...) Veel van de schrijnende aspecten van de echte casus zijn echter gladgestreken: artsen die Maartjes symptomen pas serieus nemen als de kanker al is uitgezaaid, de ziekte van Derakshans ouders, de stress die hun deportatie op hun gezondheid heeft. Bijzonder weinig aandacht gaat uit naar de gedwongen deportatie van Zahra. In plaats daarvan tikt de film standaard jeugdfilmclichés af: een eerste verliefdheid, een eerste kus, een eerste ruzie. Doen deze voorspelbare elementen af aan de schrijnende situatie? Of is het juist goed dat het verdriet net ver genoeg van de kijker wordt gehouden om het leed niet ondraaglijk te maken, en tegelijkertijd dichtbij genoeg om nog steeds emotioneel te raken? Is het, met andere woorden, beter om meer mensen te bereiken met een afgezwakte versie?
Over het algemeen weet Iedereen is van de wereld boodschap en emotie vrij goed in balans te houden, ondanks de gebreken en het onhandige acteerwerk (vooral hoofdrolspeler Lindner lijkt niet te weten hoe ze haar escalerende ziekte moet spelen). En toch blijft het gevoel hangen dat er iets verloren gaat met de keuze voor het voorspelbare stramien van een jeugdfilm."
Leo Bankersen op Filmkrant.nl op 5 februari 2025: "(...) De film laat zien dat iedereen verschil kan maken, maar het is ook een verhaal over de kracht van vriendschap. Alles vanuit het perspectief van Arianne en Zahra. Hun vriendschap is het beste dat hen is overkomen, maar dat neemt niet weg dat de naderende dood ook schuldgevoel en spanning met zich meebrengt. De jonge hoofdrolspelers zijn het sterkst in levenslustige en uitdagende scènes, maar zijn in serieuzere situaties ook overtuigend genoeg. En als Zahra onverwacht een lied in haar eigen taal zingt is dat een prachtig moment."
Josje van Erkel
Elsbeth Kasteel
Eric Bernhard
Gabriel Ohresser
Valerie Blom
In The Air
81 bij première
Kleur